Wrocławska Polityka Mobilności

Dokumentem określającym obecną politykę transportową miasta jest Wrocławska Polityka Mobilności uchwalona przez Radę Miejską 19 września 2013 roku. Dokument zasługuje na uznanie na poziomie ogólnej wymowy ideowej. Zarówno przyjęty w nim kierunek myślenia o mobilności, oparcie się na koncepcji zrównoważonego transportu, jak i diagnoza dostrzegająca jako główny problem negatywne skutki nadmiernej liczby samochodów, są adekwatne do wyzwań jakie stoją przed naszym miastem.

Pobierz dokument „Wrocławska Polityka Mobilności”

Jednocześnie Polityka Mobilności budzi poważne obawy, co do szansy realizacji zawartej w niej wizji. Słabości dokumentu można podzielić na dwie kategorie. Pierwsze są związane z obawą o realizację wizji zrównoważonego systemu transportowego w mieście, bez urzeczywistnienia której niemożliwym będzie stworzenie warunków do sprawnej i bezpiecznej komunikacji rowerowej. Druga kategoria to słabości związane z umiejscowieniem komunikacji rowerowej w wizji kreowanej w dokumencie. Jeśli chodzi o kwestie natury ogólnej to niewystarczająco doprecyzowana jest rola dokumentu w kształtowaniu polityki miasta w zakresie transportu. Nie jest w nim jasno określone czy ma charakter intencjonalny, czy wiążący.

Polityka Mobilności, która jako dokument zastępuje uchwaloną 23 września 1999 roku Politykę Transportową, zakłada rozmiękczenie, czy wręcz usunięcie wielu pożytecznych i konkretnych zapisów obowiązujących dotychczas. W obecnym kształcie nie jest jasna relacja Polityki Mobilności względem innych dokumentów miejskich, np. Polityki Rowerowej. Można co najwyżej domniemywać, że ma w stosunku do nich nadrzędny charakter. Ponieważ kształt dokumentu jest bardzo ogólnikowy, osiągnięcie zakładanych rezultatów wymagać będzie stworzenia szczegółowych planów operacyjnych zaopatrzonych w cele i listy działań wraz z określeniem kosztów i horyzontów czasowych ich realizacji. Plany te powinny być poddane publicznej dyskusji, a ich powstanie bezwzględnie zagwarantowane w Polityce Mobilności. Dokument rezygnuje z określenia stref priorytetów komunikacyjnych i tym samym jakichkolwiek wiążących celów dla tych stref, przez co zrównuje całkowicie różne tereny. Jest to bardzo poważny błąd, bo nie daje jasnych i jednoznacznych wskazań dla osób podejmujących decyzje. Brak takich wytycznych będzie wielkim polem do konfliktu, gdyż wszystkie grupy użytkowników będą się spodziewały realizacji swoich priorytetów.

Pobierz dokument „Polityka Transportowa Wrocławia”

Jeśli chodzi o transport rowerowy to jest on dobrze umocowany w strukturze dokumentu i zdefiniowany jako jeden z 15 obszarów realizacji celów Polityki Mobilności. Niestety żadne zapisy na temat komunikacji rowerowej nie stanowią kroku naprzód w stosunku do zapisów Polityki Rowerowej przyjętej w 2010 roku. Rowerowe wskaźniki będące miernikiem realizacji dokumentu można uznać za duży krok wstecz. Żaden ze wskaźników nie odnosi się do efektów realizacji polityki miasta. Wskaźniki takie jak przyrost długości tras rowerowych, ilość miejsc parkingowych i ilość akcji promujących rower, odnoszą się jedynie do działań realizowanych przez urząd, a nie ich efektywności. Szczegółowe uwagi organizacji pozarządowych w tym zakresie zostały niemal w całości odrzucone przez zespół tworzący dokument. Co prawda, jako miernik do analizy realizacji uznany został procentowy poziom podróży transportem niesamochodowym w ogólnej ich liczbie, który ma być większy niż 65%, ale nie jest jasne do kiedy ma to być osiągnięte. Oznacza to, że przynajmniej teoretycznie możliwa jest realizacja założeń Polityki Mobilności w ogóle bez podniesienia udziału ruchu rowerowego. Można to odczytać, jako wyraz daleko idącej ostrożności w deklarowaniu zdecydowanych działań na rzecz ruchu rowerowego, których efektywność można by w łatwy sposób zweryfikować.